domingo, 12 de julio de 2015





Centro

Donderdag middag, we lopen door de straten van het centrum van Quito. Een klein beetje anders dan normaal, want dit keer met een groep van 5 amerikanen om ons heen. Ze zijn hier gekomen om gedurende 10 dagen tot een zegen te zijn. Waar en op welke manier dan ook. In de wijk, met de jongerengroep, preventie lessen in Puyo (de jungle) en in de straten van het centrum bij de vrouwen en trans waar we inmiddels een positieve vriendschap mee hebben op kunnen bouwen.

Op donderdag nodigen we de vrouwen uit om vrijdag naar een programma te komen. De eerste keer dat we een kamer huren en een uitgebreider programma met hun zullen gaan doen. Spannend is het zeker, want je weet nooit hoeveel er op komen dagen en wat je kan verwachten.

We hebben een ruimte onder het hotel waar ze werken gehuurd, donker, vies, maar genoeg om een stukje van Gods liefde te brengen en zijn licht te laten schijnen.

Aan het begin komt er niemand, maar na een uurtje komen de eerste vrouwen wat twijfelend binnen. Anderen staan op de straat en willen graag komen maar moeten persee werken, anders kunnen we hun schulden niet betalen.



Al snel zitten we met een groep van 6 a 7 vrouwen om ons heen. Door wat handmagages en nagellak komen de vrouwen een beetje los. Ieder heeft z'n deel in deze gebeurtenis, sommige praten dieper, andere maken grapjes en weer anderen zijn gewoon aanwezig. Na dit alles nodigen we ze uit om te blijven eten en kunnen we deze geslaagde dag afronden met een kleine uitleg waarom we dit doen en waarom we iedere twee weken langs komen. Dat we er niet zijn om te oordelen of om te zeggen wat ze wel en niet moeten doen, maar simpelweg een vriendschap willen opbouwen omdat we de liefde die God voor ons allemaal heeft ook met hen willen delen. We mogen met hen bidden en sommige willen zelfs een Bijbel. 

Voor ons was dit een belangrijke ochtend, ookal waren we ervan overtuigd dat God ons liet zien dat we op deze plek ons lichtje mogen laten schijnen, het werd nu duidelijk dat dit wel eens de eerste grotere stap was om in de toekomst hier een vaste plek te hebben waar de vrouwen een veilige plek om te rusten kunnen vinden. We hopen daarom een ruimte te kunnen huren waar de vrouwen gewoon even binnen kunnen lopen en we andere activiteiten kunnen organiseren. Bidden jullie met ons meer dat deze deuren geopend worden?

raps en drama

Deze zelfde week zijn de jongeren uit de wijk hard bezig geweest met het voorbereiden van drama's en raps om deze op de straten in de wijk te presenteren. Dit met als doel om andere jongeren uit te nodigen positieve beslissingen te maken in hun levens. Levens zonder drugs, overmatige alcohol en andere ingewikkelde keuzes. Het was geweldig mooi hoe de jongeren besloten om zich niet te schamen, maar het verschil te maken en te delen over hoe  hun levens door God veranderd zijn.




jueves, 4 de diciembre de 2014



Daar komt de bruid… daar komt de bruid…

Twee bijzondere mensen, twee aparte verhalen. Hun relatie begon niet helemaal flexibel. Maar we hebben de hand van God zo overduidelijk in hun mooie levens gezien. Beide zijn deel van de jongeren groep uit de wijk. Janeth met haar twee mooi kindjes en Jorge als een van de meest stabiele club gangers.

Na worstelingen, na discussies en eerlijke reacties en gedachtes. Kwamen ze erachter dat ze beiden aan hun relatie willen werken en van elkaar houden.

Ze besloten om te trouwen en we hadden de eer om hun  speciale ‘gasten/hulpjes’ te zijn. Jorge en Janeth zijn een voorbeeld voor de rest van de jongeren. Ookal hebben we allemaal hun worstelingen gezien en zeker ook hun downs meegemaakt, nu zitten ze in een up in hun leven en daar getuigen ze opgelijk van. Deze week verwachten Jorge en Janeth samen een kindje. Janeth haar eerdere kindjes noemen Jorge papa en het is echt een stabiel gezinnetje aan het worden.




Samen getuigen ze van het vertrouwen op God, dat het bestaat te veranderen en God en elkaar te dienen.

Hiernaast was de bruiloft een bijzondere gebeurtenis. Als kerk hebben we de bruiloft georganiseerd en waren familieleden en vrienden aanwezig. 



Zo ook Janeth haar vader en moeder (die niet samen leven), er is veel gebeurd tussen Janeth en haar moeder, maar het was zo bijzonder om te zien dat er op de dag van haar trouwen vergevening was tussen moeder en dochter en tot de dag van vandaag Janeth een relatie met haar moeder heeft waar ze zoveel voor gebeden heeft.


EsperanzArt

We zijn in volle productie van de eerste bestelling van 1650 kettingen voor een bedrijf in de VS. Het is een grote bestelling en het brengt echt heel wat stress met zich mee. De juiste kleur te krijgen, genoeg materiaal en dat dat alles op tijd af moet zijn. Op het moment zijn we met 6 meisjes aan de gang dit voor elkaar te krijgen.

Naast het werken hieraan kwamen ook wat moeilijke conflicten kijken waar we vorige weekend allemaal geen rust in konden vinden. Maar we hebben geleerd dat juist deze momenten belangrijk zijn in de vorming van onze relatie met elkaar, met God en de levenslessen die we hieruit kunnen leren. Maandag hebben we een ‘werkbespreking’ gehad, hierin hebben we duidelijk en liefdevol met de meiden kunnen praten. Het was een groot huil gebeuren, maar er was vergeving voor fouten van zowel onze als de kant van de meiden.  Het hele punt achter alles was respect en we hopen dat dat iets is wat we allemaal mee mogen nemen in de rest van onze levens.

El Centro

Een paar weken geleden, lopend door de straten van Quito zien we in de verte al een uitgebreide gebaren van onze ‘vriendinnen’ in het centrum. Al snel komen we aan de praat met de vrouwen. Dit keer ervaren we hoe het is als er mensen naar ons toekomen om te vragen wie van ons er drugs verkoopt. Neila en ik kijken elkaar verrast aan, blijfbaar lijkt het of we deel zijn van de groep, wat in zekere zin positief is, maar ook snappen we dat we op onze hoeden moeten zijn.
Nee hoor, we hebben niks, maar (zegt een van de vrouwen die bij ons staat), daar boven op de heuvel is ‘…’ die kan je wel wat verkopen.

Daarnaast kwamen we in gesprek met nieuwe vrouwen. Zo ook een omgebouwede jonge ‘meid’ van maar 17 jaar oud. Heel lief en wat verlegen verteld ze een beetje over haar leven, wat ze leuk vind, waar ze vandaan komt etc. Maar ze blijf in onze gedachte, wat zou ze allemaal hebben meegemaakt om op zo’n jonge leeftijd omgebouwd en al in het centrum zichzelf te prostitueren. We hopen haar nog eens terug te zien om een diepere vriendschap op te bouwen.

Hiernaast hebben we goed nieuws, een van de meest toegankelijke vrouwen vertelde ons dat ze kapster wilt worden en in januari een cursus wilt volgen. We willen haar aanmoedigen voor  deze verandering in haar leven. Ze is het werken op straat zat, zoals ze het zelf zegt. We willen haar helpen en aanmoedigen, zoeken voor opties en op die manier contact met haar houden.

Pyamada

24 drukke jongeren, een nachtje in de kerk. Dat is gezellig J. Met z’n allen spelletjes doen, maar daarnaast ook mogelijkheden geven zodat een aantal zelf een praatje en de aanbidding voor kunnen bereiden.

Zo hebben we met elkaar God aanbeden, gebeden, gespeeld, geluisterd en lekkere hapjes gemaakt midden in de nacht. Daarnaast sloten we om 4 uur s’nachts af met een film (al heeft het grootste deel de helft hier nog niet van gezien… want om 6 uur moesten we toch echt iedereen wakker schuden).






Dit soort activiteiten zijn deel van ons leven hier, waar zowel Casa Adalia meisjes voor uitgenodigd worden (soms zijn er een aantal aanwezig, soms niet). We proberen op een creatieve manier samen te groeien in onze relatie met God, zowel Miguel en ik als de jongeren zelf.

GESLAAGD

En Miguel is geslaagd voor z’n studie Theologie. Na heel veel lange dagen van lessen in de avonden terwijl hij met EsperanzArt bezig was overdag, is het gelukt. Hij heeft z’n scriptie net op tijd af gekregen en met een goede verdedeging af kunnen sluiten. Het is daarna nog niet rustiger geworden (aangezien we met de ketting bestellingen zitten), maar we hopen rond de kerst een daagje weg te gaan om even lekker uit te rusten.



Op zijn school worden geen master opleidingen gegeven, maar we zijn nog aan het bidden en zoeken of dat uberhaupt een volgende stap zou kunnen zijn op afstand te studeren. Maar tot die tijd gaan we verder waar we mee bezig zijn en daarnaast rustig op zoek naar of God andere plannen heeft.





lunes, 29 de septiembre de 2014








Semana Juvenil
 

Een kerk vol enthousiaste jongeren, 5 avonden lang, bandjes, sprekers over thema's als: seks is niet goed, het is geweldig! echte liefde wacht. leef vol HD (Hijos de Dios=Kinderen van God) en nog veel meer.



Ook de jongeren uit onze kerk en jongerengroep deden mee. Na avonden oefenen met toneelstukjes, dansjes en raps, was het dan eindelijk zover. Voor de meeste van de jongeren was het onwijs spannend en iets wat ze nog niet buiten onze eigen kerk hadden gedaan. Maar het was zo gaaf om te zien hoe God deze momenten gebruikt om de jongeren dichter naar Hem toe te brengen. Daarnaast geloven we ook dat het belangrijk is deze stapjes in geloof te zetten, zodat ze steeds meer kunnen ontdekken op welke manier God hen wilt gebruiken.



Het Centrum

Opnieuw vertrokken we naar het centrum van Quito, dit maal even Debbie (onze directeur van Casa Adalia) ophalen, want ze zijn weer terug in Ecuador. Heel tof dat ze mee kon en kon ervaren hoe geweldig de vrouwen in het centrum zijn. Toen we aankwamen besloten we wat kauwgom te kopen om zo iets aan te bieden aan deze mooie vrouwen.

Eerst even bij een paar nieuwe vrouwen op bezoek. Daar was me trouwens eerder deze maand al 'werk' aangeboden. Als ik wilde kon ik zo tussen ze gaan staan, dan verdiende ik zeker goed (volgens een van de vrouwen). We hadden niet veel aanspraak met deze vrouwen, maar een beginnetje, we besloten om nu naar 'onze straat' te gaan.

Heel bijzonder, vanuit de verte werden we herkent en werd er naar ons gezwaaid. Mooi om te zien dat we al een vriendschap op hebben mogen bouwen en God dit zal en wilt gebruiken. Nou ja, niet iedereen zat op ons bezoek te wachten hoor... haha want een jonge vrouw zag ons aankomen, begroete ons en verwees ons direct door naar de andere dames: 'daar is de rest...'. Haha, we konden er wel om lachen hoe direct ze was.

Deze avond waren alle vrouwen die we in deze korten tijd hebben leren kennen aanwezig. Het was een relaxte avond. Allemaal waren we aan de praat geraakt met een andere vrouw. Maar ook was er meer diepgang. Tegen een van ons team heeft een vrouw haar hele verhaal verteld over waarom ze hier terecht gekomen is, gevlucht uit Colombia, haar woorden waren: 'vreselijk vind ik dit werk, ik wordt helemaal nerveus wanneer er iemand is die me aanraakt...'. Dit opende een stukje werkelijkheid in onze ogen en oren, meer reden om voor haar en anderen te blijven bidden, maar ook om te zoeken naar andere werlkmogelijkheden voor deze vrouwen. 

Een ander maakt zomaar een opmerking over christenen, dat was voor ons een gegeven moment van God om iets meer over ons leven en wie God voor ons is te delen :-) wow, wij zijn het niet die gesprekken starten, maar God doet alles. 

Weer een andere vrouw (trans) heeft de hele avond met Miguel staan praten. Ze is nog niet ver in haar proces om vrouw te worden, dus eigenlijk was 'haar' baard nog te zien en haar hele lichaam zag eruit als een man. Maar ze kregen een heel diep gesprek over waarom zij hier was terecht gekomen. Ze vertelde Miguel over verkrachtingen van vader toen 'hij' nog jong was, en zo vertelde ze veel meer verhalen. Nee, dit was absoluut niet wat haar gelukkig maakte, maar er zit een stukje haat in haar, zoals ze het zelf verwoord. Miguel ervaarde echt een stukje meer van Gods liefde, in de auto terug was hij zo onder de indruk en zei dat God zijn manier van naar deze 'vrouwen' kijken aan het veranderen is, dat God hem meer compassie laat ervaren en er veel meer achter al die 'harde' beslissingen zit. Allemaal dankte we God voor deze bijzondere avond, maar ook besefte we dat we soms zoveel voor oordelen hebben en dat God ons echt 'in the face' dingen laat ervaren om onze oordelen weg te nemen. Wow onze wens is, om iedere keer een stukje meer van Gods liefde te mogen kennen en mogen delen met anderen, maar echt oprecht.

Bruiloft


Aanstaande zonag hebben we de bruiloft van Jorge en Janeth :-). Twee bijzonder lieve mensen, met een bijzonder moeilijk verhaal. Jorge en Janeth zijn een voorbeeld voor ons, nog jong, maar ze gaan ervoor en geven fouten altijd toe. Ook verwachten ze een kindje samen (Janeth zelf heeft al 2 kindjes die nu ook een soort van Jorge z'n kindjes zijn). De hele kerk zet zich in om er een feestje van te maken. Vrouwen koken en betalen het eten, dominee en z'n vrouw bereiden spelletjes voor en jongeren (inclusief ons) zorgen voor decoratie en 'bruidsmeisjes en jongens' en in plaats van de gewone kerkdienst wordt het een dienst waarin ook Jorge en Janeth centraal staan :-).

Red Anti Trata

Een week geleden hebben we op zaterdag een actie gehad vanuit alle organisaties die tegen mensenhandel en uitbuiting werken. Ook wij waren hier deel van. We stonden hier met tafels vol informatie, sieraden en er werd middenin het park een toneel voorstelling gehouden waar mensen actief in mee konden doen. Dit alles om mensen via prefentie meer over het thema mee te geven, aangezien nog lang niet iedereen weet wat er allemaal gaande is.

Paseo

De Casa Adalia meisjes zijn met school begonnen :-). Na jaren niet te hebben gestudeerd is het hun mogelijk gemaakt om weer naar de basisschool te gaan (groep 4 en groep 5) op 18 en 19 jarige leeftijd. Geweldig toch! Ze gaan heel hard hun best doen om in een programma te stromen waar ze in korte periode een paar jaar kunnen inhalen. Daarnaast mag de baby van een van de meiden mee, want er is opvang op school!

Maar natuurlijk wilde we nog even de laatste vakantie dagen met de meisjes vieren en dus zijn we voor het eerst op een uitje geweest met een aantal van de meiden. Het was super leuk, vermoeiend en heel mooi. We hebben genoten en het was goed om even lekker grapjes te maken zonder verplichtingen.




Sebastian

We willen jullie vragen om mee te bidden voor de gezondheid van Sebastian, het zoontje van een van de meisjes uit de jongeren groep. Ze is zelf 21 en Sebastian is haar tweede kindje. Af en toe zijn er vrijvingen tussen haar en haar vriend, wat deze periode natuurlijk niet makkelijker maakt (we snappen dat het ook normaal is om een beetje extra stress in je relatie te hebben gedurende dit soort momenten, maar ze hebben elkaar wel hard nodig). Ze zijn een tijdje geleden voor een maand uit elkaar gegaan, maar hebben elkaar weer opgezocht.



Sebastian is 4 maanden geleden geboren, op de grond bij hun thuis, omdat hij te snel ter wereld kwam, zonder arts erbij. Hun huis is erg vochtig en koud (in regen periodes komt er veel water naarbinnen). Hun baby-tje heeft vanaf het begin heel veel last van verkoudheid en dat hij niet goed kan ademen. Natuurlijk maken Chintia en Pablo (de ouders), zich heel erg zorgen om hun zoontje en nu ligt hij voor de derde keer in het ziekenhuis. Bidt voor gezondheid, maar ook dat Pablo en Chintia elkaar en God in deze situatie kunnen vinden en hun kleine 2-jarige dochtertje hun liefde mag ervaren. Bedankt!

Septembermarkt

Ook in Harmelen zijn er activiteiten geweest voor ons en het werk hier in Ecuador. Bedankt voor al jullie onwijze inzet lieve mensen!

Hier wat voorbeeldjes van de tassen die door de familie van Wijk gemaakt en verkocht zijn:


 
De nieuwe kerkmuren

En ook is eindelijk alle grafitie van de jongeren uit de wijk van de muren af en zit er nieuwe op :-)

Het resultaat: