Daar komt de bruid… daar komt de bruid…

Twee bijzondere mensen, twee aparte verhalen. Hun relatie begon niet helemaal flexibel. Maar we hebben de hand van God zo overduidelijk in hun mooie levens gezien. Beide zijn deel van de jongeren groep uit de wijk. Janeth met haar twee mooi kindjes en Jorge als een van de meest stabiele club gangers.

Na worstelingen, na discussies en eerlijke reacties en gedachtes. Kwamen ze erachter dat ze beiden aan hun relatie willen werken en van elkaar houden.

Ze besloten om te trouwen en we hadden de eer om hun  speciale ‘gasten/hulpjes’ te zijn. Jorge en Janeth zijn een voorbeeld voor de rest van de jongeren. Ookal hebben we allemaal hun worstelingen gezien en zeker ook hun downs meegemaakt, nu zitten ze in een up in hun leven en daar getuigen ze opgelijk van. Deze week verwachten Jorge en Janeth samen een kindje. Janeth haar eerdere kindjes noemen Jorge papa en het is echt een stabiel gezinnetje aan het worden.

Samen getuigen ze van het vertrouwen op God, dat het bestaat te veranderen en God en elkaar te dienen.

Hiernaast was de bruiloft een bijzondere gebeurtenis. Als kerk hebben we de bruiloft georganiseerd en waren familieleden en vrienden aanwezig. 

Zo ook Janeth haar vader en moeder (die niet samen leven), er is veel gebeurd tussen Janeth en haar moeder, maar het was zo bijzonder om te zien dat er op de dag van haar trouwen vergevening was tussen moeder en dochter en tot de dag van vandaag Janeth een relatie met haar moeder heeft waar ze zoveel voor gebeden heeft.

EsperanzArt

We zijn in volle productie van de eerste bestelling van 1650 kettingen voor een bedrijf in de VS. Het is een grote bestelling en het brengt echt heel wat stress met zich mee. De juiste kleur te krijgen, genoeg materiaal en dat dat alles op tijd af moet zijn. Op het moment zijn we met 6 meisjes aan de gang dit voor elkaar te krijgen.

Naast het werken hieraan kwamen ook wat moeilijke conflicten kijken waar we vorige weekend allemaal geen rust in konden vinden. Maar we hebben geleerd dat juist deze momenten belangrijk zijn in de vorming van onze relatie met elkaar, met God en de levenslessen die we hieruit kunnen leren. Maandag hebben we een ‘werkbespreking’ gehad, hierin hebben we duidelijk en liefdevol met de meiden kunnen praten. Het was een groot huil gebeuren, maar er was vergeving voor fouten van zowel onze als de kant van de meiden.  Het hele punt achter alles was respect en we hopen dat dat iets is wat we allemaal mee mogen nemen in de rest van onze levens.

El Centro

Een paar weken geleden, lopend door de straten van Quito zien we in de verte al een uitgebreide gebaren van onze ‘vriendinnen’ in het centrum. Al snel komen we aan de praat met de vrouwen. Dit keer ervaren we hoe het is als er mensen naar ons toekomen om te vragen wie van ons er drugs verkoopt. Neila en ik kijken elkaar verrast aan, blijfbaar lijkt het of we deel zijn van de groep, wat in zekere zin positief is, maar ook snappen we dat we op onze hoeden moeten zijn.

Nee hoor, we hebben niks, maar (zegt een van de vrouwen die bij ons staat), daar boven op de heuvel is ‘…’ die kan je wel wat verkopen.

Daarnaast kwamen we in gesprek met nieuwe vrouwen. Zo ook een omgebouwede jonge ‘meid’ van maar 17 jaar oud. Heel lief en wat verlegen verteld ze een beetje over haar leven, wat ze leuk vind, waar ze vandaan komt etc. Maar ze blijf in onze gedachte, wat zou ze allemaal hebben meegemaakt om op zo’n jonge leeftijd omgebouwd en al in het centrum zichzelf te prostitueren. We hopen haar nog eens terug te zien om een diepere vriendschap op te bouwen.

Hiernaast hebben we goed nieuws, een van de meest toegankelijke vrouwen vertelde ons dat ze kapster wilt worden en in januari een cursus wilt volgen. We willen haar aanmoedigen voor  deze verandering in haar leven. Ze is het werken op straat zat, zoals ze het zelf zegt. We willen haar helpen en aanmoedigen, zoeken voor opties en op die manier contact met haar houden.

Pyamada

24 drukke jongeren, een nachtje in de kerk. Dat is gezellig J. Met z’n allen spelletjes doen, maar daarnaast ook mogelijkheden geven zodat een aantal zelf een praatje en de aanbidding voor kunnen bereiden.

Zo hebben we met elkaar God aanbeden, gebeden, gespeeld, geluisterd en lekkere hapjes gemaakt midden in de nacht. Daarnaast sloten we om 4 uur s’nachts af met een film (al heeft het grootste deel de helft hier nog niet van gezien… want om 6 uur moesten we toch echt iedereen wakker schuden).

Dit soort activiteiten zijn deel van ons leven hier, waar zowel Casa Adalia meisjes voor uitgenodigd worden (soms zijn er een aantal aanwezig, soms niet). We proberen op een creatieve manier samen te groeien in onze relatie met God, zowel Miguel en ik als de jongeren zelf.

GESLAAGD

En Miguel is geslaagd voor z’n studie Theologie. Na heel veel lange dagen van lessen in de avonden terwijl hij met EsperanzArt bezig was overdag, is het gelukt. Hij heeft z’n scriptie net op tijd af gekregen en met een goede verdedeging af kunnen sluiten. Het is daarna nog niet rustiger geworden (aangezien we met de ketting bestellingen zitten), maar we hopen rond de kerst een daagje weg te gaan om even lekker uit te rusten.

Op zijn school worden geen master opleidingen gegeven, maar we zijn nog aan het bidden en zoeken of dat uberhaupt een volgende stap zou kunnen zijn op afstand te studeren. Maar tot die tijd gaan we verder waar we mee bezig zijn en daarnaast rustig op zoek naar of God andere plannen heeft.